دلی که رفتهبا پای خودش دیگر نمی‌آید
شعرخوانی – جلسه هفتگی 1404/02/17
هیئت بین الحرمین طهران
دلی که رفتهبا پای خودش دیگر نمی‌آید
که از میدان عشقِ تو کسی با سر نمی‌آید
من و دیوانه بودن با غمت هرچند میگویند
از این دیوانه بازی‌ها که چیزی در نمی‌آید
اگر جانِ مرا خواهی به آسانی کنم تقدیم
مخواه از من که بی تو باشم از من بر نمی‌آید
هزاران بار اگر تکرار گردد قصه‌ی مبعث
من از این مطمئنم که دگر حیدر نمی‌آید
خلافت با ادا و ادعا و ظلم و غارت نیست
خمیری که بُوَد بی مایه هرگز وَر نمی‌آید
خدا یکبار خلقت کرد و بی تکرار شد زیرا
علی تنها علی بود و از او بهتر نمی‌آید
معاذ الله گفتم از علی بهتر چه حرفی بود
علی که جای خود دارد دگر قنبر نمی‌آید
شاعر : مرحوم حسین حکیمی
