نام مولا همیشه بر لب ماست
شعرخوانی – جلسه هفتگی 1396/10/20
نام مولا همیشه بر لب ماست
ورد هر روز و ذکر هر شب ماست
نام مولا چراغ روشن ماست
یاس سرخ و سپید گلشن ماست
نام مولا نشانه‌ی عشق است
خانه اش آستانه‌ی عشق است
نام او همچو باد و من چون بید
یا علی گفتم و دلم لرزید
هر که در بند اوست آزاد است
یا علی گفتم و دلم شاد است
یا علی گفتم و جهان گل داد
آسمان پشت آسمان گل داد
من زِ خردی خویش تا این دم
یا علی گفتم و پس از این هم
جز طریق علی نمی‌پویم
غیر نام علی نمی‌گویم
اگر زمین و زمان را به من بدهند
بودنِ جاودان به من بدهند
از بزرگی و خوبی و پاکی
هر چه باشد به من بدهند
زر و یاقوت و سیم و مروارید
کهکشان کهکشان به من بدهند
ماه و خورشید و اختران را با
همه ی آسمان به من بدهند
آسمان را مطیع من سازند
اختیار جهان به من بدهند
تا دل از مِهرتان بگیرم من
بی ولای شما بمیرم من
در هوای شما قدم نزنم
جز مدیح شما قلم نزنم
من و این ننگ بر نمیتابم
از ولای تو سر نمیتابم
دل به غیر از عنایتت ندهم
ذره ای از ولایتت ندهم
روح شیعه اگر که پاینده ست
از عنایات حضرتت زنده ست
افتخار تمام شیعه علیست
تا قیامت امام شیعه علیست
هزار مرتبه شستم دهان به مُشک و گلاب
هنوز نام تو بردن کمال بی ادبی ست
حلال زاده شناسد علی و آلش را
چرا که نور حلال زاده نور علیست
